اندازه گیری سطح ایمونوگلوبولین های سرمی نوزادان متولد شده از موش های صحرایـی در معرض سدیم سولفید

سابقه و هدف: گوگرد به عنوان یکی از عناصر پرمصرف حیات در دو اسید آمینه متیونین و سیستئین شرکت دارد وسمیت ناشی ازآن به سطوح بالاوترکیبات فرارآن در محیط مربوط می گردد.آلاینده های گوگردی درمراحل مختلف زندگی انسان اختلالات گوناگونی را در بخش های مختلف بدن مانند دستگاه ایمنی ایجاد می کنند. از آن جا که دوران جنینی حساس ترین مرحله زندگی است، در مطالعه حاضر تأثیر مسمومیت گوگردی موش های صحرایی باردار برغلظت ایمونوگلوبولین های سرم نوزادانشان بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی ماده بالغ از نژاد ویستار، به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه تجربی1 با مسمومیت خفیف و گروه تجربی2 با مسمومیت شدید. گروه های تجربی به ترتیب از 15 و 30 روز قبل از بارداری تا پایان دوره بارداری مقدار mg/kg.bw500 سدیم سولفید را به صورت محلول در آب آشامیدنی دریافت نمودند. 40 روز پس از تولد، از نوزادان خونگیری به عمل آمد و سطوح سرمی igg و igm آن ها از طریق نفلومتری اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج حاکی از افزایش معنی دار غلظت سرمی ایمونوگلوبولین های igg و igm در نوزادان نر و ماده با مسمومیت شدید مادری نسبت به گروه کنترل بود (05/0< p). از طرف دیگر، تغییر در غلظت ایمونوگلوبولین ها در تمام گروه های ماده نسبت به گروه متناظر نر اختلاف معنی داری نداشت (05/0> p). استنتاج: آلاینده های گوگردی یا متابولیت های آن ها می توانند در دوران بارداری از سد جفت عبور کرده و با تغییر در عملکرد سیستم ایمنی جنین باعث افزایش سطح سرمی igg و igm نوزادان گردند. علاوه بر این، به نظر می رسد که این اثرات به صورت مستقل از جنس عمل می نمایند.